SCHAAKVERLEDEN 1987 2024 Berend van Maassen: sterk in eindspel (aldus Klaas Steijn) 23 januari 1987 Het is eind jaren 60 van de vorige eeuw toen ik mij serieus begon te verdiepen in het schaakspel. Tekst Berend van Maassen Natuurlijk speelde ik daarvoor, in huiselijke kring, schaak met mijn vader, opa en oma, een tante, vrienden en bekenden. Buiten de deur, veelal op het zonnige strand van Wijk aan Zee en dan met name bij De Instuif, alwaar veel jongeren aanwezig waren die licht verdovende middelen, zoals bier, tot zich namen om het nuttige met het aangename te verenigen. Hippies noemde men deze jongeren. In 1970 meldde ik mij aan bij schaakclub Weenink. Om het Hoogovens Schaaktoernooi te mogen bezoeken kreeg ik van de toenmalige voorzitter Jan Muijen een briefje met stempel en handtekening hetgeen mij toegang verschafte tot hotel Kennemerduin, alwaar in de kelder van het hotel geweldige feesten werden gehouden. Schaken bleek echt mijn sport. In 1973 verhuisde ik van Weenink naar schaakclub Excelsior in Heemskerk, alwaar ik in 1986 de voorzittershamer kreeg overhandigd. Mijn eerste Hoogovens Schaaktoernooi was in 1981 en ik mocht aantreden in groep 6. De komst van een pasgeborene op 14 januari 1981 was toen voor mij op dat moment geen belemmering voor deelname (jeugdige onbezonnenheid). In 1982 speelde ik in groep 5, 1983 en 1984 in groep 4, 1985 in groep 3 en in 1986 in groep 2. Het systeem, dat toen gehanteerd werd, was dat je op basis van resultaat kon promoveren of degraderen. Mijn resultaat in groep 2 was een derde plaats, maar omdat de nummer twee Erwin Hoogenes, in 1987 verstek liet gaan, mocht ik van hoofdarbiter Roel de Lange meedoen in groep 1. Saillant detail, in groep 2 speelde ik tegen Catharinus Mulder uit Leeuwarden. Catharinus was al ‘ Klaas Steijn zat blijkbaar om een partij verlegen voor zijn rubriek in de krant’ 56 HWP Haarlem Jaarboek 2023/2024 zeker van de eerste plaats en ik kon nog wel een halfje gebruiken voor de derde plek, Friezen onder elkaar. Enfin, in de eerste ronde mocht ik het wit opnemen tegen A. Martinez uit Den Helder. Na 29 zetten mocht ik opgeven. Kon gebeuren, was niet erg, nieuwe ronde, nieuwe kansen! In ronde 2 was mijn tegenstander niemand minder dan Bert Meester, afkomstig uit Hoorn, en zoals Klaas Steijn hem noemde “Topspeler van Groene Zes”. Mij niet geheel bewust van Bert zijn kwaliteiten, ging ik onbevreesd Berend toen de strijd aan. Immers in groep 1 had ik niets te verliezen. Het speeltempo was toen 40 zetten in 2½ uur en daarna weer 1 uur bedenktijd voor de volgende 20 zetten. Afbreken behoorde ook nog tot de mogelijkheden en de computer had zijn intrede nog niet gedaan. Wanneer ik nu een Engine op deze partij loslaat, speelde ik – met wit - de opening nog wel vrij aardig. Het ging pas echt fout bij zet 24 alwaar ik een zet als h2-h4 dacht te moeten spelen. Met de kennis van nu een onbegrijpelijke gedachte, immers alle zwarte stukken stonden op de koningsvleugel Berend nu FOTO: FRITS AGTERDENBOSCH
57 Publizr Home