15

Column verstand Ik heb er van Gert Gering @GertGering Sinds 2009 ben ik lid van het grootste roeptoeterorkest ter wereld FACEBOOK. Iedere dag repeteren, nieuwe stukken leren, maar uitvoeren ho maar. Het blijft rommelen op je slaapkamer, een hobby maar wel een leuke hobby. Ik heb mijn eigen blogje getiteld #eurobak waarin ik verslag doe van mijn strooptocht langs rommelmarkten en kringloopwinkels. Ik ben een ouderwetse cratedigger, die bakken met cd’s en singles doorploegt op zoek naar verborgen schatten. Die beluister ik en als ik ze mooi vind, maak ik een fotootje en deel het via Instagram en Facebook. Zo passeerden al meer dan 1000 titels de revue. Kunt u nagaan hoe mijn huis er uitziet. Natuurlijk is Facebook één grote meningenfabriek. Of het nu gaat over milieu, Zwarte Piet, politiek, voetbal en cultuur, iedereen heeft wel iets te zeggen. We hebben 16 miljoen bondscoaches en evenzoveel muziekrecensenten, columnisten en deskundigen. En laat me duidelijk zijn, ik ben er ook een van. Ik heb over van alles een mening, maar wil mezelf niet bombarderen tot deskundige. Ik vind van alles over het Nederlands Elftal, Ajax en natuurlijk mijn club FC Twente. Maar als ze beginnen over de typische rol van de nummer 10 of over de ruit op het middenveld, dan haak ik af. Ik hoor en lees veel over de milieuproblematiek. Ik vind er ook van alles van, maar deskundig ben ik niet. Dat laat ik graag over aan de wetenschap. Bij politiek is het vooral een kwestie van overtuiging en geloof. De Pietendiscussie heb ik al lang achter me gelaten, omdat dat nooit echt een discussie is geweest. Mensen zijn inmiddels offline en in real life bereid om elkaar de hersens in te slaan. Bij muziek gaat het er soms ook hard en ongenuanceerd aan toe, maar een veldslag over de nieuwe plaat van Coldplay zie ik niet gebeuren. Het blijft toch een smaakkwestie. Ondanks dat ik duizenden platen en cd’s heb, dagelijks (voor mij) nieuwe muziek beluister en duizenden concerten heb gezien, voel ik me geen deskundige. Ik voel me vooral liefhebber, supporter en ambassadeur van muziek die mij raakt en inspireert. Ik kan geen noten lezen en heb geen musicologie gestudeerd, ik heb alleen mijn oren en mijn onderbuik. Laatst was ik op Facebook met iemand die zich deskundige noemt, verwikkeld in een debat over het Deutsche Grammophon label. Niet alleen hij, maar ook zijn Facebookvrienden die op mijn antwoorden reageerden, vonden dat dit prestigieuze label zich niet zou moeten verlagen tot een bedenkelijk niveau door jonge, aanstormende musici die afwijken van de klassieke norm, een podium te bieden. Deutsche Grammophon is bijvoorbeeld bekend van Herbert Von Karajan die alle negen Beethovens dirigeert of Bernard Heitink die alle Mahlers opnam met het Concertorkestgebouw. Dit maakt Deutsche Grammophon een chique-de-friemel label. Ik vond het, net zoals het label, een goed idee om een nieuw publiek te interesseren voor klassieke muziek door jonge musici zoals Joep Beving, Nora Fisher en Remy van Kesteren die al speelden in de Concertzaal in Tilburg, een platencontract te geven. Dus dat opperde ik aan de deskundigen op Facebook. Ik zal u de details besparen maar de Zwarte Pieten-discussie was hiermee vergeleken een makkie. Ik kreeg me toch een partij bagger over me heen. Waar ik het lef vandaan haalde om een weerwoord te geven aan de “deskundige” musicoloog. Hij had ervoor doorgeleerd en had dus gelijk. Na er een avond op te hebben geslapen, heb ik het hele clubje ontvriend. Niet omdat ik niet tegen kritiek kan, maar omdat ik als exnew waver een hekel heb aan autoriteiten. Ik geloof niet in deskundigheid als het gaat om de kunsten. Is een traan gelaten bij een streekroman meer waard dan een traan gelaten om een literaire roman? Voor mij niet. Toen ik André Hazes zag in 013 was ik ontroerd, net zoals ik geraakt word, iedere keer weer in al mijn vezels, bij de Matthäus Passion van Bach of als ik luister naar Remain In Light van The Talking Heads. Bij kunst moet je juist je verstand uitschakelen en je antennes en geest aanzetten. Verstand en kennis zitten je in de weg. Ik lees ook nooit programmaboekjes of toelichtingen voor het concert. De muziek moet het doen en ja, achteraf wil ik graag wat meer weten over dat wat ik gehoord heb, omdat ik nieuwsgierig ben. Maar als uitleg het verschil moet maken, haak ik af. Dus alle leken der aarde verenigt U! 15

16 Publizr Home


You need flash player to view this online publication