maar moeilijk toe zetten om gestructureerd de schaakstudie op te pakken. Ik ben toch meer een fysieke sporter. En hoewel ik zeer kritisch ben ten aanzien van het RIVM/OMT konden we gelukkig in tegenstelling tot veel andere landen wel gewoon buiten sporten. En daarbij was het weer vaak ook nog erg mooi. Dus nu begin juli heb ik er al bijna 7000 km opzitten op de racefiets. Vaak alleen, af en toe met buurtgenoten en vrienden en éénmaal per week met clubgenoot Max Merbis, waarbij we de weken aftelden tot we weer een terrasje konden aandoen. En gelukkig kon dat weer per 1 juni. Met fietsen kan je best een dagdeel vullen, maar ook weer geen hele dag. Dus daarnaast heb ik mij op de Spaanse taal gestort. Vooral omdat we naar Zuid-Amerika op vakantie zouden gaan. “Zouden” want de voor afgelopen april/mei geplande trip ging uiteraard niet door en ook voor de nieuwe datum, begin november, vrees ik het ergste. Nog alle tijd om bij te leren dus en dat is nodig ook want als ik op Netflix een Spaanse serie kijk (Narcos, Casa de Papel) is het toch redelijk frustrerend hoe weinig ik ervan kan volgen. Gelukkig lijkt het ergste nu achter de rug en komt het gewone leven weer een beetje op gang. Alhoewel hetgeen ik het meest heb gemist, de sport, maar langzaam. En dan ook nog eens zonder publiek, wat het er niet leuker opmaakt. Voor wat betreft het schaken was de “nieuwe” start op 7 juli in ieder geval hoopgevend. Behalve de opstelling van de tafels was alles weer als vanouds. Nu maar hopen dat we per 1 In het laatste wiel tijdens de ronde langs de Noord Hollandse kust september weer gewoon de interne voor zowel jeugd als senioren kunnen opstarten. Frank Beverdam Met Max op het terrasje van de “ Blauwe Meije” Corona-editie HWP 2020 25
26 Publizr Home