Backpacken & Schaken in de jaren 90 SCHAAKREIZEN Neen, Anand heb ik er niet getroffen. Na India volgden negen maanden in Kyoto, Japan, waar de financiële reserves flink konden worden opgevijzeld. Geschaakt wordt er vrijwel niet, ik speelde wel veel go met Japanse collega’s op de school waar ik Engelse les gaf. China nam tijdens deze reizen een speciale en centrale plaats in. In verschillende periodes doorkruiste ik vrijwel het gehele land. Op straat werd er veelal Chinees schaak gespeeld. Dat is veel tactischer dan onze versie maar ook leuk. Door de regels te leren kon ik aanschuiven en in contact komen met Chinezen. Deel 2: Reis 1992-1994 De smaak van het reizen had ik nu zeker te pakken. Bij thuiskomst werden de zinnen gezet op een jaartje geld sparen om vervolgens weer op pad te gaan, wederom richting het oosten. Tekst Ardjan Langedijk Wellicht tot teleurstelling van mijn ouders zat een carrière in het bedrijfsleven er voorlopig nog niet in. De vliegreis was naar Calcutta, voor een rondje India (reeds gepland voor 1990) en een trektocht in Nepal. Die was trouwens fantastisch. India kende nog niet een schaakboom zoals nu maar had wel een fantastisch aanstormend talent. Ik doel uiteraard op Vishy Anand. Zijn thuisstad was een van mijn reisdoelen in India. Na aankomst per nachttrein in Madras, kocht ik op het perron meteen een Engelstalige krant. Die bracht verdrietig nieuws. Ik las dat ex-wereldkampioen schaken Michail Tal was overleden. In de krant sprak Anand zijn verdriet en bewondering voor Tal uit. Hier was sprake van toevalligheden. Immers, Anand was afkomstig uit Madras en had er schaken geleerd op de lokale Michail Tal schaakclub! Schaakclubs in India waren destijds opgericht door, of samen met de Sovjet-Unie, een oude bondgenoot. Zo kenden Bombay (nu Mumbai) en Delhi een Botwinnik Schaakclub en Calcutta een Aljechin Schaakclub, allemaal vernoemd naar ex-wereldkampioenen schaken uit Rusland of de Sovjet-Unie. Uiteraard moest de gelegenheid worden benut om de schaakclub 64 HWP Haarlem Jaarboek 2023/2024 Go spelend in Japan te bezoeken die vernoemd was naar Tal en waar Anand zijn eerste wedstrijden had gespeeld. Een medewerker was zo vriendelijk me rond te leiden en we speelden enkele potjes. Na afloop maakte ik kennis met de zeer hete (‘spicy’) Zuid-Indiase keuken, onvergetelijk! Tijdens een van de periodes in Beijing trachtte ik door te dringen tot de Chinese schaakbond. En, wie weet, om ergens een partijtje of een toernooitje te kunnen spelen. Met behulp van de receptioniste van mijn hotel wist ik het gebouw van de nationale bond te vinden. Daar vonden op dat moment trainingen plaats voor de nationale selecties dames en meisjes. Nu was China vanaf de jaren negentig toonaangevend in het damesschaak en kende in de persoon van Xie Jun de wereldkampioene van dat moment. Het leek me een uitgelezen kans om een kijkje in de keuken te nemen. Maar de vraag was, zouden Chinees schaak op straat in China. FOTO: ARDJAN LANGEDIJK FOTO: ARDJAN LANGEDIJK
65 Publizr Home