De Corona Cronieken fragmenten uit het dagboek van Korneel Joppe Zaterdag 9 januari 2021. Het nieuwe jaar is enerverend, turbulent begonnen. Annelies was gisterochtend positief in de Coronatest. Woensdag voelde ze in de loop van de dag Corona-achtige verschijnselen opkomen, en donderdagochtend voelde ze zich ziek en had koorts (eigenlijk moet ik zeggen: “verhoging”). Daarom direct een afspraak gemaakt bij de teststraat hier in de expo van 5H, daar kon ze al om 11 uur terecht. Ik moest vanaf dat moment ook in quarantaine. Gisterochtend om ca 9 uur, Annelies had trouwens vanaf woensdagavond voor de zekerheid in de logeerkamer geslapen, zagen we op coronatest.nl dat Annelies positief was. Gelukkig ging het intussen al beter met haar: donderdagavond had ze nog flinke “verhoging”: 38.6, maar gisterochtend niet meer: 36.8 en vandaag al de hele dag 36.1. Dus dat gaat goed. Verder had ze donderdag wat keelpijn, hoestje, beetje snotterigheid, een droge mond en vooral erg moe. Donderdagochtend was nog erg druk voor haar omdat ze van alles moest regelen, o.a. werd ze om 10 uur uitgebreid door de GGD gebeld voor het bron- en contactonderzoek. ‘s-Middags belden ze míj om te informeren wanneer mijn laatste contact op minder dan 1.5 meter afstand met Annelies was geweest: dat was woensdag geweest. Ze instrueerden mij verder over wat ík moest doen en laten. Donderdagmiddag heeft Annelies veel geslapen. Vannacht heeft ze de halve nacht wakker gelegen vanwege haar zorgen voor haar moeder van 89, waarover dadelijk meer (haar moeder is ook positief, zeg ik alvast). Nou hebben we er de afgelopen tijd een gewoonte van gemaakt om de koelkast en vriezer helemaal leeg te eten en pas dan naar de Hoogvliet te gaan om voor de volgende 2 weken ín te slaan (de bakker tussentijds nog wel). Precies toen Annelies donderdag moest worden 26 HWP Haarlem Jaarboek 2020/2021 getest, was alles nét bijna óp, afgezien van wat restjes in de vriezer en wat diepvriesgroente, en nog wat oud witbrood en kaas. Maar ík moest dus ook in quarantaine, dus kon niet naar de winkel. Nou, we konden het nog één dagje uitzingen, en hopelijk zouden we de uitslag snel krijgen. ‘s-Avonds hadden we een restje erwtensoep uit de vriezer, zonder worst, met uit de nood geboren wat witbrood, toch lekker. ‘s-Avonds echter nog geen uitslag; vrijdagochtend dus wél, en positief. Dus kon ikzelf definitief toen niet naar de winkel. Annelies heeft een buurvrouw gebeld, ik mocht haar een boodschappenlijstje sturen, voor de meest dringende zaken. Die heeft de buurvrouw direct voor ons gehaald en buiten voor de voordeur gezet, zodat we tussen de middag weer bruinbrood met beleg hadden: wat smaakte dat weer heerlijk, na al dat witbrood met pindakaas van de laatste dagen! En ‘s-avonds boerenkool, mét worst deze keer, heerlijk! Een beetje dat “bloemkool”-gevoel dat we jaren geleden hadden toen we 4 weken in Cuba op Eindelijk heerlijke boerenkool mét worst op “kantoor” na dagen witbrood met pindakaas fietsvakantie waren geweest en daar op “rantsoen” van witte rijst, zwarte bonen en rode tomaat hadden gestaan, en hier thuis zo ontzettend van de bloemkool hadden gesmuld de eerste avond dat we weer terug waren. Wát een verwende mormels zijn we, báhhh! Nu is Annelies voor het eerst in enkele dagen met haar moeder aan het bellen, hoor ik: ik zit boven op “kantoor” in de zon, die ondergaat in het verlengde van de straat waarin we wonen, Kroonwerk (“Coronawerk” in deze tijd), en Annelies zit beneden in de keuken. Annelies is zo nu en dan stil aan de telefoon, hoor ik, heeft ze contact met haar moeder of heeft ze misschien een verzorgster aan de lijn? Ik ga het dadelijk horen, maar wèl op afstand. Ik ga nu naar beneden om te horen hoe het met haar moeder ging, oh nee, Annelies komt al naar boven. Haar moeder was niet echt aanspreekbaar, volgens de verzorger is ze ècht ziek, ze heeft 38.5, en gisteren ook al zoiets. Zielig, ze is ten opzichte van 1e Kerstdag ontzettend verslechterd. Op 29 december ging het zo slecht met haar
27 Publizr Home