27

Zondag 10 januari 2021 Zo, ik ben nu op blz. 500 van de Corona Cronieken: nou, het dagboek doet op dit moment zijn naam wel éér aan zeg! Vandaag heb ik mijn na-5-dagen-quarantaine-test geregeld, ik kan er morgen terecht. Het gaat goed met mij, en met Annelies ook steeds beter. We houden natuurlijk nog afstand, ik lees een stukje uit het dagboek aan haar voor, ik sta bovenaan de trap op “kantoor”, zij staat beneden aan de trap in de “schaakkamer”. Zo praten we veel met elkaar, sinds Annelies gisteren meer óp is. Corona rituelen: Eigen toiletten en de Maggi estafette dat ze permanent hulp nodig had, de huisarts, waarmee we hebben gezoomd, ging op zoek naar een spoedbed. Annelies, haar 2 broers en zus gaan voorlopig 24-uurs voor haar zorgen, gelukkig zijn ze met hun vieren en kunnen ze elkaar afwisselen. Op 30 december blijkt dat de huisarts geen spoedbed kan regelen, want in Nederland is geen personeel meer. De huisarts gaat nu op zoek naar een permanente plek. In de nacht van 2 op 3 januari heeft Annelies’ moeder 38.1 en een beklemgaan nu allen apart slapen; Annelies en ik gaan in bed zover mogelijk bij elkaar vandaag liggen. Nou ja, we hebben de afgelopen nachten toch al vaak écht apart geslapen: Annelies op een slaapmatje bij haar moeder op de kamer ... Woensdagavond hebben we een zoommeeting met de broers en zus. Ik heb voor de zekerheid een commerciële sneltest in Amstelveen gedaan: negatief, om eventueel tijdelijk bij Annelies’ moeder in Amsterdam op bezoek te kunnen gaan, als dat nodig is, aangezien ieder‘ Ik lees een stukje uit het dagboek aan haar voor, ik sta bovenaan de trap op “kantoor”, zij staat beneden aan de trap in de “schaakkamer” mend gevoel op haar borst. ‘s-Nachts is de huisartsenpost langs geweest, constateert een longontsteking, een taxi brengt om half vijf midden in de nacht een zwaar antibioticum. Gelukkig kan ze nog wel lachen. Op maandag 4 januari is de situatie stabiel maar wel 38.9, de huisarts zelf wil pas langskomen als Annelies’ moeder op Corona is getest. Dat gebeurt eind van de middag. Op dinsdagmiddag komt de uitslag: ze is positief. Er wordt een plek in Amsterdam voor haar geregeld op een speciale Corona-afdeling voor dementerende mensen, daar kan ze woensdag naartoe. Annelies’ broer, die op dinsdag voor haar zorgt, blijft tot het moment van overplaatsing bij haar om voor haar te zorgen: stoer! Annelies’ broers en zus en partners een die de afgelopen dagen voor haar heeft gezorgd, in quarantaine is en ik nog zo’n beetje de enige ben, die geen contact met Annelies’ moeder heeft gehad ... We spreken af dat we voorlopig nog met bezoek wachten, aangezien er slechts 1 persoon op bezoek mag komen die pas na 7 dagen mag worden afgelost. En Annelies’ moeder is nu toch te zwak om bewust bezoek te kunnen ontvangen. Inmiddels zit ik sinds de test van Annelies op donderdag dus zelf ook verplicht in quarantaine. Haar andere broer, die op 3 januari het laatste contact met haar moeder heeft gehad, heeft zich laten testen en kreeg de uitslag dat hij negatief is; hij kan dus de eerste 7 dagen op bezoek; hij moet daar elke keer isolatiekleding aantrekken ... De 2 dagen ervóór is Annelies vooral in de logeerkamer gebleven. Gisteren hebben we een indeling van ons huis gemaakt. Nu Annelies weer een groot deel van de dag op is, is zij beneden in de woonkamer. Ik zit boven op kantoor, en ben soms even in de keuken om allerlei lekkers voor Annelies te maken. We hebben allebei ons eigen Coronatoilet met briefjes met onze namen erop geplakt, zodat we dat niet vergeten. Als Annelies in de badkamer is geweest (steeds ná mij) ontsmet ze die. Zo nu en dan bellen we elkaar (voor de grap) mobiel in huis, of romantisch appen. Ik heb een foto van een hand die een flesje Maggie bovenaan de trap in de gang zet voor op de boerenkool van Annelies. Zojuist belde Annelies’ broer dat hij op bezoek is geweest en dat het erg slecht met haar moeder gaat. Dat ziet er dus slecht uit, en ik kan Annelies niet in mijn armen nemen, ik moet haar “op afstand” troosten ... Annelies belt Amsterdam om te vragen wat het beleid is als het zover mocht komen dat we afscheid van haar moeder zouden moeten nemen, voor Annelies die Corona heeft en voor haar broer die morgen pas (na de verplichte 5 dagen quarantaine) getest wordt (haar zus is inmiddels ook negatief getest); ze kunnen niet direct antwoord geven en bellen later terug. Erg spannend allemaal. Toen Annelies vanmorgen met Amsterdam belde zeiden ze dat ze een ander antibioticum voor haar moeder zouden gaan gebruiken, want het huidige werkt niet of niet voldoende. Nou, hopelijk slaat dit wel aan en knapt ze nog op ... Amsterdam heeft inmiddels teruggebeld; mocht het nodig zijn dan mogen Annelies en haar broer afscheid van hun moeder nemen, ze moeten zich dan wel buíten het gebouw in het isolatiepak omkleden. Ikzelf voel trouwens de laatste 2 uur een hele lichte kort-ademigheid, ik HWP Haarlem Jaarboek 2020/2021 27

28 Publizr Home