Vijf vragen aan Richard Duijn Vertel iets over je sociale status; gezinssituatie, woonsituatie, e.d. Ik ben een echte Haarlemse mug en woon met mijn gezin aan de rand van het Kleverpark. Met mijn vrouw Anja ben ik alweer 25 jaar gelukkig getrouwd en we hebben 3 kinderen. Maurice (22) een laborant, Guido (20) is animator en Tristan (16) zit op het VWO. De eerste 2 kinderen zijn in Haarlem geboren en Tristan in Cary, NC, USA. We wonen ons hele leven in Haarlem op 4 jaar na. Van 2001 t/m 2005 woonden we in de VS voor mijn werk. Wat doe je in je werkzame leven? In 1995 was ik klaar met de HEAO en ben toen in de wereld van transporten procesbanden gerold waar ik nog steeds werkzaam ben. Het is fascinerend wat je allemaal van a naar b kunt vervoeren met een lopende band. Van supermarkt spullen, naar loopbanden in de sportschool, chemicaliën, complete bulldozers, je noemt het maar op. Sinds 5 jaar ben ik als Head of Homogeneous bij Ammega (6000 medewerkers) verantwoordelijk voor de hygiënische productgroep en reis de hele wereld over. In gewone transportbanden zitten weefsels. Hygiënische banden worden geëxtrudeerd, waardoor ze geheel vrij blijven van bacteriën zoals bijvoorbeeld Salmonella en E-coli. Hygiëne speelt, zoals we ervaren hebben met de Covid-19 pandemie, een steeds grotere rol in ons leven en zeker in de productie van voedsel. Ik zit dus in een snel groeiend segment en dat geeft een grote uitdaging om alles snel te ontwikkelen en de omzet te zien stijgen. Wat zijn naast het schaken jouw andere interesses, liefhebberijen en/of hobby’s? Ik zing samen met mijn vrouw met veel plezier in het Voice Collective Koor in Heemstede. Ik ben eigenlijk Bariton, maar die hebben ze niet. Dus het was kiezen tussen de hoge tenoren of lage Bassen. Die keuze was niet moeilijk. Met de bassen is het altijd lachen en lekker zingen. Daarnaast ben ik actief bij de Scouting en zit ik in het regiobestuur van Scouting Haarlem waarbij we 24 scouting groepen in de regio ondersteunen. Last but not least zijn mijn vrouw en ik gek van geocaching. Als je het niet kent, moet je het maar eens Googelen. Er zitten miljoenen koOp de foto: Richard Duin aan het hoofd van de tafel, in gezelschap van onder andere Magnus Carlsen en Loek van Wely, tijdens Tata 2018. Richard: “We hebben toen een hele middag zitten te kaarten en Loek won alles. Vandaar de duimen naar beneden voor Loek :-)” kertjes wereldwijd verstopt op plekken, die je niet zou verwachten, en die moeten (soms met puzzels) opgespoord worden. Een heerlijke manier om lekker door het bos te wandelen of door een stad en toch ergens mee bezig te zijn. Wat is je favoriete muziek, boek, film, museum of iets dergelijks? Boeken lezen is niet echt iets voor mij. Als ik lees dan gaat het over schaken en dan het liefst achtergrondverhalen. Ik heb net het laatste boek van Vlastimil Hort uit “My chess stories” echt geweldig om mee te reizen met Hort zijn leven. 30 jaar topschaak-grootmeester verhalen van Jules Welling is ook een verademing. Een verhaal dat zo in zo’n boek zou kunnen maakte ik zelf mee. Begin jaren 90 ging ik met Rob Mol mee naar Rusland om mee te doen aan een gesloten meestertoernooi categorie V. We speelde in Rizanj een uur of 3 van Moskou. De gepensioneerde wedstrijdleider was een aardige man en bleek niemand minder dan Yuri Averbach, de oud-wereldtopper. Op de rustdag gingen we bij een afgelegen meer zwemmen. Yuri keek over het grote meer naar de overkant een kilometer verderop en zei tegen Rob Mol en mij: “Shall we swim to the other side?”. Voor ik het wist zwom hij weg met mij en Mol erachter aan. Zijn snelheid was hoog en ik kon hem net bijbenen. Na 100 meter keek ik achterom en zag Mol met badmuts en rood hoofd proberen mee te komen. Na 200 meter keek ik nog eens. Ik zag de achterkant van de badmuts. “Shit, Mol gaat terug”. Na erg lang zwemmen stond Yuri me aan de andere kant op te wachten. Een zeventiger die een twintiger alle hoeken van het meer liet zien. Yuri vertelde doodleuk dat hij 3 keer per week een kilometer zwom. Tsja wat wil je dan? Richard zou natuurlijk Richard niet zijn als dit verhaal niet een mooi einde kreeg. Toen we terug zwommen bleef ik in het kielzog van Yuri. Tot de laatste 50 meter. Ik perste er een borstcrawl uit, zwom hem voorbij, en klom snel op de steiger. Daar pakte ik onze handdoeken en liep snel weer terug naar het trappetje. “Hey Mr. Averbach, do I need to give you a hand? I have your towel”. Toch nog een GM verslagen dat toernooi en wat voor 1, dacht ik. Vertel nog iets bijzonders over jezelf Ach ja wat is bijzonder. Dat ik te veel praat weten de meeste mensen wel. Dat ik ook tussendoor kan luisteren en ook wat doe met de informatie van anderen valt minder op. Organiseren en het verbinden van mensen vind ik erg leuk. Wel is het moeilijk om niet overal ja tegen te zeggen. Ik ben in mijn schaakleven al een jaar of 8 lid geweest van HWP, maar ik ga komend seizoen voor het eerst extern spelen voor HWP, samen met mijn broer Rob. Daar kijk ik erg naar uit! HWP Haarlem Jaarboek 2020/2021 25
26 Publizr Home