Akoestische onverkwikkelijkheden en een gebreide zwarte kat, of: Hoe Euwe in Haarlem ten onder ging Tekst Bas Kamps Door een bijzonder toeval, ja ja wat is toeval hoor ik u denken, kreeg ik het Volksblad voor Friesland, sociaal-democratisch dagblad, van woensdag 27 oktober 1937 te zien. Door een nog groter toeval, tja okay, zag ik - toen de krant vluchtig werd opengeslagen - vanuit een ooghoek een schaakpartij. Mijn interesse was onmiddellijk gewekt. Het was het verslag van de tiende partij van dr. M. Euwe tegen dr. A. Aljechin. Ik mocht de krant, die eerder uit de papiervernietiger van de UvA was gered, houden. Met zo’n krant in je handen ben je opeens diep verbonden met die tijd, word je teruggeworpen naar 1937. Wordt het oude nieuws weer even actueel. De geschiedenis werd met die krant opeens tastbaar. De analyse van de partij beslaat bijna een hele krantenpagina. Dat laat nog maar 10 HWP Haarlem Jaarboek 2020/2021 eens zien hoe er toen intensief werd meegeleefd met onze wereldkampioen (sinds 1935) en hoeveel aandacht er voor schaken in de media was. Dit was het verslag van een partij uit de revanchematch. Met het verlies in deze tiende partij werd de stand 3,5 – 6,5 hetgeen een onoverbrugbare afstand bleek. Wellicht was dit - achteraf gezien - de definitieve omslag in de match. Immers, had Euwe deze partij gewonnen dan was het 4,5 – 5,5 geworden (in 1935 had hij al eens eerder een achterstand van drie punten ongedaan gemaakt) maar met dit verlies was de afstand te groot geworden. Onze kampioen (met zwart) maakte een blunder op de 23ste zet, dat kostte een stuk en vervolgens de partij. Maar mijn oog viel vooral op de zet van Aljechin, de zet vóór de blunder.
11 Publizr Home