Kunstcatalogus | 111 René Beaumont aan het woord. Over het patineren van bronzen met… Eind oktober verscheen het boek P for Patina van de hand van René Beaumont. Zijn verhandeling behelst een inleiding tot het patineren van bronzen met urine. Voor zover bekend is dit de eerste studie ooit die het potentieel van urine voor dit doel heeft onderzocht, en welke resultaten dit oplevert. Daarmee is deze publicatie even uniek als een (wereld)primeur! Aan het woord is de onderzoeker/auteur van wat hij zelf betitelt als zijn magnum opus. Viezen met piezen Voor sommigen klinkt het wellicht bizar, zo’n experiment, degoutant en ronduit smerig, of juist ludiek – “als het kind maar bezig is…”. Toch waren er redenen te over om dit eens serieus te onderzoeken. Dat urine een patinerend vermogen had, was al in de oudheid bekend. Frappant was dat daar hoegenaamd geen informatie over te vinden bleek, nergens. Zelf gebruik ik urine al decennia lang om vooral portretten te patineren, en dan die van de geportretteerden zelf omwille van het persoonlijk accent. De resultaten verrasten me telkens weer, want zowel het corrosief als het kleurend vermogen verschilden al naar gelang, tja, wat eigenlijk? René Beaumont Een waaier aan kleuren Er wordt gezegd dat ‘ein Mensch ist was er ißt’. En dus piest? Dat was in elk geval mijn vertrekpunt voor het onderzoek. Om een verscheidenheid aan urine-samenstellingen te verkrijgen, volgde ik een brede variëteit aan ‘diëten’, tien in totaal. De opgevangen urines bracht ik -met gebruikmaking van verschillende technieken- op bronzen testplaatjes aan. Het doel van de exercitie was om al doende tot een zo breed mogelijk spectrum van patinakleuren te komen. En daarin slaagde ik. De in mijn boek opgenomen foto’s van de resultaten zijn levensecht, dus laten werkelijk niets, nul, nada aan de verbeelding over. Om het multi-gelaagde, caleidoscopisch karakter van de patina’s optimaal uit te laten komen, heb ik dan ook willen kiezen voor de meest hoogwaardige druktechniek (‘flux’) en dito uitvoering. Wordt vervolgd? Beslist. Maar dan met focus op een ander aspect van het werken met brons. Er is nog veel dat ik wil ontdekken en proberen te doorgronden. Een deel twee van pis-patineren gaat er sowieso niet komen. Met dit onderzoek vond ik immers wat ik zocht. Nee, bovenaan de lijst staat een ‘spelen’ met de samenstelling van brons, immers een legering van koper en tin plus of min <vul maar in>. In mijn experiment heb ik twee soorten brons gebruikt. De verschillen in hoe die op urine reageerden (en vice versa) waren dikwijls significant. Naar verluid waren de Japanners medio, eind negentiende eeuw ware meesters in de alchemie. Zij experimenteerden met fracties zeldzame dus kostbare metalen in brons-legeringen. Met de Zero-gedachte na Little Boy is helaas veel, heel veel kennis van oude ambachten verloren gegaan. Ik zou daar graag induiken. Probleem: dat vergt wel wat kapitaal, en of ik daarvoor de benodigde handen op die buik zal kunnen krijgen?
112 Publizr Home