JOHAN VAN DREVEN Het digitale tijdperk als start van nieuwe verkenningen. Hoewel Johan als jong kind binnen het gezin helemaal niet werd gestimuleerd op het gebied van kunst, wist zijn tekenleraar op school hem wel degelijk aan te moedigen en ontwikkelde hij toch al in zijn tienerjaren een liefde voor (bijna) surrealistische landschappen en een zeker talent voor fotografie en het werken met kleuren en vormen. De behoefte zich te onderscheiden van hetgeen al bestond, maakte zijn pubertijd niet bepaald gemakkelijk. Wanhopig door het niet begrijpen van zijn eigen talent, keerde hij zich af tegen kunst en vernietigde hij alles wat hij tot dan toe had gemaakt. Wat bleef, hoewel met tussenpozen, was de analoge fotografie. In zijn doka hield hij zich destijds vooral bezig met zwartwit fotografie, maar de opkomst van digitale fotografie opende nieuwe deuren voor Johan; hij ging experimenteren met kleuren, vormen en abstracte creaties en ontwikkelde zich uiteindelijk tot Digital Artist. Van papier tot dibond en weer terug De route van een kunstenaar is sowieso een grote ontdekkingstocht, zo stellen wij – niet kunstenaars – ons voor. Een zoektocht naar wie je bent als maker, wat je wilt creëren en met welke materialen je het liefste werkt. Teleurstellingen, frustraties, gebrek aan inspiratie; het zal velen bekend voorkomen. Johan begon zijn ‘hobbelige’ tocht met het experimenteren met allerlei soorten papier. Van goedkoop tot hoogkwalitatief barietpapier, naar canvas, acryl, metaal, glas, polystyreen en dibond weer terug naar barietpapier, waarop hij nu met een eigen printer digitale prints maakt. Hij liet zich inspireren door bijvoorbeeld de durf van de excentrieke Dalí, de scheppingsdrang en de daarbij behorende emotionele kwellingen van Munch, en de werkwijze met kleuren en vormen van Hundertwasser en Mondriaan.
57 Publizr Home