Kunstcatalogus | 101 Als leerling van Mondriaan, hebben ze elkaar ongetwijfeld geïnspireerd in de ontwikkeling naar abstractie. Een week later; Plaats: Den Haag, gemeente museum, dat prachtige gebouw van Berlage. Na de omzwervingen over de afdelingen stond ik plots als aan de grond genageld, oog in oog met het abstracte schilderij van MONDRIAAN, “Boogie, Woogie". Ik kreeg een schok: ”Dit is waar ik naar op zoek ben” flitste het door me heen. En ik stond me daar af te vragen, starend naar het schilderij, waarom ik in het verleden zijn werk zo veroordeeld had en er het etiket: "Kan iedereen” op geplakt had. Ik had hem nooit begrepen! Het was kennelijk nooit eerder in mij opkomen om me eens te verdiepen in dàt wat ik veroordeelde. Op dat moment werd mijn nieuwe, abstracte, geometrische beeldtaal geboren. Kubotopia nr. 7 Mijn inspiratiebron blijkt onuitputtelijk te zijn. En de bron voor mijn Kubutopia werk is nog lang niet opgedroogd. Zoekt de toeschouwer misschien naar een verborgen betekenis in de schilderijen? Die zit er wel in verborgen want in het beginproces, het ontwerp, begin ik meestal met een onderwerp in mijn gedachte uit de wereld om me heen. Meestal stedelijke, moderne bebouwing. Naarmate de tekening vordert krijgt de compositie, de constructie van vormen, de overhand en verdwijnt het onderwerp naar de achtergrond. Kubutopia is niet verweven met mijn gevoelens. Maar wel gemaakt met hart en ziel, met vallen en opstaan, vertwijfeld zijn en doorgaan, in heel veel geconcentreerde uren, alleen, in de stilte van het atelier, met de penselen als metgezel.” Meer van Elly Richaerts ->
102 Publizr Home