Gesteggel en gedoe rondom stenen De geheimen van Villa Blanca Voor de een is het een fraai stukje architectuur, voor de ander een droomhuis. Wat weten we eigenlijk van de Goirlese Villa Blanca, het rijksmonument dat al ruim drie jaar leeg staat? Wie woonde er vroeger en wie wacht al zo lang om er eindelijk te mógen wonen? Tekst en fotografie: Jeanette van Haasen chande. Onacceptabel. S Dit hoor je zodra je ‘Villa Blanca’ zegt. Feit is dat dit paleisje er al een hele poos levenloos bij staat, om over de tuin nog maar niet te spreken. Waar ooit de Rododendrons bloeiden, vind je nu verdord gras en rondslingerende post. Regelmatig worden de ramen aan de achterkant van het pand vernield en de tijdelijke bewoners die anti-kraak woonden om de boel te onderhouden en gespuis buiten de deur te houden, werden door nachtelijke invallen door de politie aldoor gestoord. Wat is er aan de hand? Tillywood ging op zoek naar antwoorden. Maar begint eerst bij het begin. Textielfabrikant Landhuis ‘Villa Blanca’ werd in neoclassicistische stijl gebouwd in 1915 als buitenverblijf voor textielfabrikant Frans Mutsaers van Waesberghe. Deze woonde destijds aan de Spoorlaan in Tilburg. Zijn fabriek stond op de plek waar nu parkeergarage Knegtel ligt. Het landhuis, nu woonhuis, is gebouwd door de aannemers Vekemans (Goirle) en J. van der Weegen (Tilburg), naar ontwerp van architect W.F.J.H. Bouman (Tilburg/Breda). In 1919 wordt de grote veranda aan de achterkant van het huis als serre bij het huis getrokken. Villa Blanca zelf staat in de voortuin van het landgoed. Deze voortuin is een ontwerp van architect Albert Lejeune (Tilburg). Het park achter de voortuin is aangelegd door architect Copijn (Groenekan bij Utrecht). “Als ik de eigenaar was geweest, had ik voor het onderhoud van de tuin gezorgd. Dat er nog een vergunningentraject loopt, staat daar los van. De Tilburgseweg hoort er als entreepoort van Goirle netjes uit te zien.” - René Eijsermans, ondernemer Het gonst van de geruchten Zonnegod “De Witte Villa” ligt op een zandterras. Aan de voorkant wordt het terras afgescheiden door een vooruitstekende U-vormige muur voorzien van een balustrade, geflankeerd door frontale trappen met zes hardstenen treden en trapbomen met voluutvormige aanzetten. De in de voortuin gelegen oprit van het landhuis loopt gedeeltelijk over in het terras. Achter het huis heeft het terras een vergelijkbare afscheiding. Op dit zandterras is een stenen verhoging aangebracht met bij de ingangen van het landhuis telkens vijf hardstenen treden. Op het hoofddak met een stenen platform bevond zich oorspronkelijk een beeldhouwwerk 38
39 Publizr Home