Cultuur Buitenbeentje En die had Bas ook wel nodig, aangezien hij zich als kind vaak een buitenbeentje voelde. Met een kunstenaar als vader, een balletdanseres als moeder en slangen als hobby, werd hij in Kaatsheuvel, het dorp waar hij opgroeide, maar raar aangekeken. “Ik was anders dan de anderen, viel buiten de boot met het gevolg dat ik op school regelmatig in elkaar werd geslagen”, vertelt Bas. “Daarom zette mijn moeder me al vroeg op verschillende vechtsporten. Ik was klein van stuk, maar snel en sterk. Toen mijn vader op mijn 15e het huis uitging vanwege een nieuwe liefde, kwam er na jarenlange huwelijkse spanningen meer rust in het gezin. In één maand tijd was ik door die rust meer dan gemiddeld in lengte gegroeid. Intussen was ik een vechtmachine geworden, voor niemand bang. Ik heb alle lastpakken op school een lesje gegeven en werd sindsdien nooit meer gepest.” Veelzijdig Op zijn 18e kreeg hij een oproep van het leger. Daar heeft hij veertien maanden gediend. “Mijn moeder was apetrots dat ik de Groene Baret had behaald”, weet Bas nog. “Ze was ook aanwezig toen ik succesvol afzwaaide.” Na zijn diensttijd werd Bas lasser en hielp hij onder andere mee aan het bouwen van het dak van het Koning Willem II-stadion, de Amsterdam Arena en laste hij vele luxe jachten in elkaar. Twaalf jaar later dwong RSI hem met zijn laswerkzaamheden te stoppen en ging hij de hort op met zijn vlotte babbel. “Ik heb in de loop van de tijd heel wat kunststofkozijnen aan de man gebracht. Die loopbaan duurde eveneens twaalf jaar. Daarna ontwikkelde ik een uniek darttrainingssysteem dat bij professionals in de smaak schijnt te vallen. Het is nu wachten geblazen op een grote deal. Veelzijdig? Ik ben inderdaad van vele markten thuis. Deze veelzijdigheid heb ik van mijn moeder.” Geven Tot aan die succesvolle doorbraak leeft Bas vanwege schulden onder bewind en van de voedselbank. Hier gaat hij overigens in het geheel niet onder gebukt. Met een opgeruimde inborst en tomeloze energie doet hij waar hij het beste in is: mensen helpen. Laptops schoonmaken, meehelpen verhuizen, boodschappen doen. Met zijn genezende handen zegt hij mensen van hun klachten af te kunnen helpen en daar hoeft hij niet per se iets voor terug te hebben. Ook staat hij altijd klaar voor zijn dochter van twintig. “Geven schenkt voldoening”, zegt hij. “Daar word je zelf rijker van. Ook dit kreeg ik van mijn moeder mee. Zij was een zeer empathische vrouw en kon trouwens net als ik het huiselijke waarderen. Ik houd van sfeer, van gezelligheid. Er brandt altijd een kaarsje naast haar foto. De Anthurium die ze een-en-veertig jaar geleden op Moederdag van me kreeg, heeft sinds haar overlijden nog geen dag zonder bloemen gestaan. Mijn moeder leerde me om te genieten van kleine dingen. Maar vooral om dansend door het leven te gaan.” Tonny Geelens carrière In 1957 geeft Tonny lessen voor de academie van Netty van der Valk in onder andere Gorinchem op balletschool ‘De Kapel’. Door een nijpend tekort aan docenten in Tilburg startten haar lessen voor Netty van der Valk op de Tilburgse Muziekschool. Begin 1958 geeft Tonny ook diverse lezingen met dans en muziek als thema en balletles aan kleine kinderen. Maart 1958 beëindigde de Tilburgse Muziekschool haar samenwerking met Tonny door onenigheden met het bestuur. Tevens werd de dansacademie van Netty van der Valk opgeheven door het stopzetten van de subsidies vanuit de overheid. Tonny richtte samen met hartsvriendin Greetje de Cock ‘Balletschool Pirouette’ op. Haar opleidingen werden onder coördinerend oog van The Royal Academy of Dancing bekroond met een echt vakdiploma. Ook vond de fusie plaats tussen de Tilburgse Muziekschool en Balletschool Pirouette. Tonny werd stafdocente van de dansafdeling en de naam ‘Tilburgse Muziek- en Dansschool’ werd geboren. Begin jaren zestig reikt Tonny het allereerste diploma uit aan afgestudeerden van de eerste Nederlandse beroepsopleiding voor dansers: de Brabantse Dans Vakopleiding voor het Brabants Conservatorium (de huidige Fontys Dansacademie). Denk aan professionele dansers waaronder Toos Mutsaers, Frank Polak en Jan Pijnenburg. Door stopzetting subsidie werd de opleiding bij Fontys Dansacademie ingelijfd. 1980-1981: Tonny geeft volksdanscursussen aan ouderen en kwetsbaren. Daarnaast behaalt ze nog een groot aantal ballroom dansdiploma’s. 1982: Tonny wordt ernstig ziek als gevolg van COPD. 1983: Tonny wordt officieel medisch afgekeurd. In de jaren 90 blijft Tonny nog een beetje dansen en helpt zij haar zusjes met een aantal uitvoeringen van hun amateurtoneelgezelschap, waaronder “De ronde Ka” (1996) en “Wat een familie!” (2001). 1993-1998: Tonny doet vrijwilligerswerk in verzorgingshuis Het Laar en voor de Zwijsen Stichting. Ook presenteert Tonny radioprogramma’s in het St. Elizabeth Ziekenhuis in Tilburg. 10-03-2006: Burgemeester Ruud Vreeman reikt aan Tonny de ‘Gouden Gemeentespeld voor bijzondere verdiensten’ uit. Op 24-10-2011 overlijdt Tonny op 73-jarige leeftijd met behulp van euthanasie.
18 Publizr Home